ارزیابی اثر سن گیاهچه بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم برنج (Oryza sativa L.)
نویسندگان
چکیده
این تحقیق با هدف دست یابی به مناسب ترین سن نشاء در ارقام برنج در سال 1388 در ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر در استان مازندران اجراء گردید. طرح مورد استفاده کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار بود. عامل اصلی سن نشاء با 4 سطح (20، 27، 33 و 40) روز و عامل فرعی شامل چهار رقم (هاشمی، خزر، هیبرید و شیرودی) بود. در این تحقیق صفات ارتفاع بوته، تعداد پنجه کل، تعداد پنجه بارور، طول خوشه، تعداد دانه پر، پوک و کل، وزن هزار دانه، مساحت برگ پرچم، روز تا ظهور خوشه، روز تا 50 % گلدهی، روز تا رسیدگی کامل و عملکرد دانه اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه آماری نشان داد که سن های مختلف نشاء در صفات تعداد پنجه بارور، تعداد دانه پر، پوک و کل، مساحت برگ پرچم، روز تا ظهور خوشه، روز تا 50 % گلدهی و روز تا رسیدگی کامل اختلاف معنی داری در سطح 5 و 1 درصد از خود نشان دادند. تاثیر ارقام نیز بر تمامی صفات معنی دار بود. بررسی ضرایب همبستگی نیز بیانگر ارتباط مثبت و معنی دار صفات تعداد پنجه کل، تعداد پنجه بارور، تعداد دانه پر، پوک و کل، روز تا ظهور خوشه، روز تا 50 % گلدهی و روز تا رسیدگی کامل با عملکرد بود. بیشترین عملکرد در سن نشاء 20 روز با مقدار 9/5166 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. در میان ارقام نیز بیشترین عملکرد به رقم شیرودی با9/5899 کیلوگرم در هکتار تعلق داشت. بنابراین برای دست یابی به پتانسیل بالقوه رقم شیرودی با سن نشاء 20 روز توصیه می شود.
کلیدواژه‌ها
)