اثر زمان وجین علف‌های هرز و تراکم گیاه بر عملکرد و اجزاء عملکرد هیبریدهای ذرت (Zea mays L. )

نویسندگان

چکیده

به منظور بررسی اثرات تراکم بوته، زمان و تعداد مراحل وجین علف‌های هرز بر عملکرد و اجزاء عملکرد هیبریدهای ذرت، آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمار وجین علف‌های هرز در 4 سطح، وجین علف‌های هرز در طول فصل رشد ذرت (1W)، وجین در 2، 4 و8 هفته پس از کاشت ( 2W)، وجین در4 و 8 هفته پس از کاشت (3W) و عدم وجین علف‌های هرز در طول فصل رشد ذرت (4W ) بررسی شد. هیبریدهای مورد آزمایش سینگل کراس 704 (1C) و ماکسیما از گروه FAO580 (2C) بودند که تحت دو تراکم 70 هزار (1D) و 90 هزار بوته در هکتار (2D) کشت شدند. نتایج نشان داد که رقابت علف‌های هرز باعث کاهش معنی‌دار صفات مورد بررسی در تیمار 4W شد. با افزایش تراکم عملکرد دانه افزایش اما تعداد دانه در بلال، وزن 100 دانه، طول بلال و وزن خشک ساقه کاهش پیدا کردند. رقم ماکسیما در صفاتی چون عملکرد دانه، وزن 100 دانه، تعداد بلال در بوته و طول بلال نسبت به سینگل کراس 704 برتری داشت. بر اساس یافته‌های این تحقیق می‌توان اظهار داشت که وجین علف های هرز تنها در دو مرحله پس از کاشت برای دستیابی به نتایج مطلوب در شرایط آب و هوایی کرمان کافی به نظر می‌رسد.

کلیدواژه‌ها