بررسی اثر سطوح مختلف کودهای سولفات روی و سولفات منگنز بر خصوصیات کمی و کیفی سه رقم گندم آبی در شهرستان خرم‌آباد
نویسندگان
1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد
2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
3 مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان
4 دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان
چکیده
1ـ تیمار شاهد (عدم مصرف کود) 2ـ تیمار (سولفات روی 25+ سولفات منگنز 45 کیلوگرم در هکتار) 3ـ تیمار (سولفات روی 50 + سولفات منگنز 90 کیلوگرم در هکتار)، به صورت خاک کاربرد بر سه رقم گندم آبی بهار، شیراز و پیشتاز از ارقام سردسیری در زمان کاشت اعمال شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین تجمع غلظت روی در دانه به ترتیب مربوط به تیمارهای (سولفات روی 25 + سولفات منگنز 45 کیلوگرم در هکتار) در رقم شیراز و تیمار شاهد در رقم بهار معادل 32/29 و 67/23 میلی‌گرم در کیلوگرم دانه گندم تعلق داشت. از طرفی تجمع غلظت منگنز در دانه بیشترین مقدار خود را در تیمار (سولفات روی 50 + سولفات منگنز 90 کیلوگرم در هکتار) در رقم بهار معادل 77/67 میلی‌گرم در کیلوگرم دانه گندم و کمترین آن در تیمار شاهد با رقم بهار معادل 33/52 میلی‌گرم در کیلوگرم دانه گندم را دارا بود، همچنین بیشترین درصد پروتئین در دانه مربوط به تیمار (سولفات روی 50 + سولفات منگنز 90 کیلوگرم در هکتار) در رقم پیشتاز معادل41/21 درصد و کمترین آن به تیمار شاهد در رقم بهار معادل 41/12 درصد تعلق داشت. لازم به ذکر است که بیشترین عملکرد دانه به تیمار کودی (سولفات روی 25 + سولفات منگنز 45 کیلوگرم در هکتار) در رقم شیراز معادل 383/7 تن در هکتار، و کمترین آن به تیمار کودی شاهد در رقم بهار معادل 794/5 تن در هکتار تعلق داشت.
کلیدواژه‌ها
)