کاهش مصرف کودهای شیمیایی در تولید محصولات زراعی با استفاده از کودهای بیولوژیک به عنوان جایگزین یا مکمل کودهای شیمیایی پر مصرف از جنبههای اکولوژیک و اقتصادی مزیت هایی را به دنبال دارد. تامین عناصر غذایی به صورت کاملاّ متناسب با تغذیه طبیعی گیاهان، کمک به تنوع زیستی، مقاومت به بیماریهای گیاهی، تشدید فعالیتهای حیاتی و حفظ و حمایت از سرمایههای غیر قابل تجدید ملی از جمله آب و خاک از مزایای استفاده از کودهای بیولوژیک میباشد. به منظور بررسی تاثیر روشهای مختلف کوددهی بر درصد پروتئین، فسفر و عملکرد دانه عدس رقم گچساران، آزمایشی در سال زراعی 88-87 در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با کاربرد تیمار شیمیایی در سطوح مختلف کود سوپر فسفات تریپل (50, C1=100 ,C2=150 C3= کیلوگرم در هکتار) و تیمار بیولوژیکی درسه سطح کود زیستی فسفر بارور-2 ( 25B1= ,50, B2= 75 B3= گرم در هکتار) و تیمار تلفیقی شاملI1=(C1+B1), I2=(C1+B2), I3=(C1+B3), I4=(C2+B1), I5=(C2+B2), I6=(C2+B3) و تیمار شاهد (C0B0) اجرا گردید. نتایج نشان داد اثر تیمارهای مختلف بر عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود، بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب از تیمار I3 (75 گرم در هکتار کود بیولوژیک فسفر بارور- 2 +50 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل) با 6/442 و شاهد با 1/279 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. همچنین اثر روشهای مختلف کوددهی بر میزان درصد فسفر دانه در سطح احتمال 5 درصد معنیدار بود، بیشترین و کمترین میزان درصد فسفر دانه به ترتیب به تیمار I5 (50 گرم در هکتار کود بیولوژیک فسفر بارور- 2 + 100 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل) با 39/0 درصد و تیمار شاهد با 26/0 درصد مربوط بود. ولی از نظر درصد پروتئین دانه بین تیمارهای مختلف، اختلاف معنی-داری وجود نداشت. بنابر نتایج حاصل، استفاده از روش کوددهی تلفیقی به دلیل افزایش میزان عملکرد و درصد فسفر دانه و کاهش مصرف کود شیمیایی سوپر فسفات تریپل میتواند راهی به سوی دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار باشد.