ارزیابی تنوع ژنتیکی و گروه بندی لاین‌های خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان با استفاده از صفات زراعی- ریخت شناسی

نویسندگان

1 دانشگاه ارومیه

2 دانشگاه تبریز

3 دانشگاه مراغه

4 هنرستان کشاورزی

چکیده

ارزیابی تنوع ژنتیکی مواد اصلاحی گام اول برنامه‌های به‌نژادی بوده و بهبود محصولات زراعی و باغی به در دسترس بودن ژرم پلاسم‌های متنوع و بهره وری کارآمد از آنها بستگی دارد. در این تحقیق به منظور دستیابی به میزان و الگوی تنوعات ژنتیکی در جمعیت لاین‌های خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان، 70 لاین حاصل از تلاقی PAC2RHA266 به همراه والدین در قالب طرح لاتیس مستطیل 9×8 با دو تکرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. بعد از گلدهی صفات مختلفی از قبیل تعداد برگ، طول برگ، طول دمبرگ، ارتفاع گیاه، عرض برگ، قطر ساقه، قطر طبق، عملکرد تک بوته اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اختلاف آماری معنی‌دار بین لاین‌های مورد مطالعه از نظر تمامی صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1٪ وجود دارد. در بین صفات مورد بررسی بیشترین ضریب تغییرات مربوط به عملکرد تک بوته (42/23) و کمترین آن مربوط به طول ساقه (45/2) بود. وراثت پذیری عمومی صفات از 989/0 برای طول دمبرگ تا 521/0 برای عملکرد تک بوته متغییر بود. بیشترین ضریب همبستگی بین صفات طول و عرض برگ (**923/0) مشاهده شد. تجزیه خوشه ای به روش Ward، لاین‌های مورد بررسی را در شش گروه طبقه بندی نمود.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار